Μήπως να θυμηθούμε οτι έχουμε αρχίδια;

Που λέτε, έχω ένα φίλο κολλητό.

Αδερφό δηλαδή, απο αυτούς που τους λες τα πάντα για τα πάντα κτλ κτλ κτλ κτλ.

Ξέρετε εσείς. Όλοι θα έχετε απο ένα ή δύο. Αν όχι, σας λυπάμαι.

Με πήρε χθες τηλέφωνο που λέτε την ώρα που κοιμόμουν (το οποίο έχει μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να συμβεί καθώς πάντα κοιμάμαι πολύ αργά και εκείνος πιο νωρίς συνήθως αλλα χθες ήταν απο εκείνες τις μαγικές στιγμές οπου μπορείς να κοιμηθείς απο νωρίς) για να μου πει κάτι το οποίο του συνέβη λίγα λεπτά πριν.. Το οποίο δε συμβάν, δείχνει 100% την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο πλυθησμός αυτού του κολοχανείου που λέγεται Ελλάδα. Και ξεκινώ:

Μία μέρα πριν, κατεβήκαμε μαζί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στην παραλιακή για περπάτημα και βόλτα σε μια κοντινή έκθεση αλλα και για καφέ και φυσικά δεν μπορούσαμε παρά να παρατηρήσουμε το πόσο χώρο πιάνουν απο την ήδη μικρή παραλιακή πλευρά των πεζών οι μικροπωλητές, οι οποίοι αναγκάζουν τον κόσμο σε μερικά σημεία να πατάει στον ποδηλατόδρομο, το οποίο κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε σίγουρη σέντρα ποδηλάτη-πεζού.

Φυσικά η κουβέντα μας δεν έμεινε εκεί μιας και είδαμε και άλλα ευτράπελα, αλλα ξεκίνησε απο εκεί.

Ε λοιπόν, σήμερα που ο φίλος μου γυρνούσε απο την δουλειά αργά το βράδι (καθώς το πρόγραμμά του είναι τέτοιο που κάποιες εβδομάδες γυρνάει μεσάνυχτα) παρατήρησε οτι για επικείμενο πάρτυ τις ΔΑΠ είχαν αφισσοκολλήσει ΟΛΗ την παραλιακή σε κάθε κάγκελο που μπορούσαν. Είναι που είναι ο φίλος μου άνθρωπος της λογικής (ίσως παραπάνω λογικής απο όσο ταιριάζει στις μέρες μας) τα πήρε στο κρανίο και με το δίκιο του και αφού πάρκαρε το αυτοκίνητο του πιό κάτω, πήγε περπατώντας σε ένα απο τα σημεία που είχαν βάλει τις αφίσσες και άρχισε να τις ξηλώνει.. Ο φίλος μου ΚΑΙ ΤΕΙ τελείωσε ΚΑΙ μεταπτυχιακό και τα έχει δει όλα απο μέσα, οπότε ένα παραπάνω για να τον εκνευρίσει.. Τα κοράκια-δοσύλογοι της ΔΑΠ και της κάθε άλλης εμετικής παράταξης φυσικά όμως είναι παντού και φυσικά που αλλού αν ΟΧΙ στις καφετέριες της παραλιακής. Μάλιστα είμαι σίγουρος οτι μετά το δύσκολο έργο της αφισσοκόλλησης, οι εν δυνάμει μελλοντικοί πολιτικοί αρχηγοί της χώρας κάθησαν για ένα καφεδάκι για να ξεκουραστούν απο τις 100άδες ώρες διαβάσματος. Οπότε, 2-3 απο αυτούς τους σεμνούς και ταπεινούς ανθρώπους πλησίασαν τον κολλητό μου για να του πουλήσουν πρόλογο και εξηγήσεις γιατί αποφάσισε να ξηλώσει τις ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ αφίσσες που κόλλησαν ΑΥΤΟΒΟΥΛΑ και φυσικά ΧΩΡΙΣ καμία άδεια, κάνοντας την παραλιακή ΚΩΛΟ.

Το κακό με τον φίλο μου είναι οτι δεν είναι αυτό που λέμε κτήνος. Δεν είναι και ούτε φαίνεται απο αυτούς που μπορούν με 2 σφαλιάρες να σου ξεριζώσουν την σπονδυλική στήλη απο το υπόλοιπο σώμα. Το καλό όμως είναι οτι σαν πολύ έξυπνος και προχωρημένος άνθρωπος μπορεί να μιλήσει σε αντίθεση με τα ανδρείκελα που έστειλαν οι πατέρες της ΔΑΠ να κολλήσουν τις αφίσσες και να διαφυλάξουν την ακεραιότητά τους.. Έτσι μετά απο ένα σύντομο και θερμό διάλογο μεταξύ άχρηστων ανδρείκελων που τρώνε τα λεφτά του πατέρα τους για να "σπουδάσουν" και ενός ανθρώπου που έχει μπει στην πραγματική κοινωνία και στην πραγματική παραγωγική διαδικασία, είδαν οτι δεν έχουν τι να πουν και φυσικά αποχώρησαν με το καταπληκτικό και επιστημονικό συμπέρασμα "πέσαμε σε μαλάκα".

Παραδείγματα σαν το παραπάνω; Εκατοντάδες κάθε μέρα. Όπου και να κοιτάξεις, θα δεις παρόμοιες καταστάσεις. Απο το πάρκινγκ που υποτίθεται οτι είναι δωρεάν, μέχρι και τα εισιτήρια μιας συναυλίας, κάποιος έξυπνος έχει βρει την φόρμουλα για να κοροιδεύει όλους τους άλλους και να νομίζει οτι κάνει και κάτι απο πάνω. Για την παραπάνω κίνηση του φίλου μου, μπορώ να πω οτι είμαι περήφανος και του απονέμω τον τιμητικό τίτλο "έχω αρχίδια" τον οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω

Και λέω τώρα εγώ.. Μήπως σε αυτό το σάπιο σύστημα που ζούμε (και ειδικά μετά τα τελευταία μέτρα που μας χώνουν όλο και πιο μέσα στο πηγάδι), θα έπρεπε όλοι να αποκτήσουμε πάλι τα αρχίδια που θα έπρεπε να έχουμε και να διεκδικούμε αυτά που ΠΡΕΠΕΙ και όχι αυτά τα οποία έχουμε συνηθίσει να μας δίνουν; Η κίνηση του φίλου μου με έκανε ξαφνικά να νιώθω τα δικά μου αρχίδια διπλάσια σε μέγεθος και βάρος, σε σημείο που θα χρειαστώ νέα ρούχα. Εμπνευστείτε και εσείς λοιπόν απο την κίνηση του διπλανού σας γνωστού-αγνώστου και θυμηθείτε πάλι την θέση σας και τι θα έπρεπε να διεκδικείτε σε προσωπικό αλλα και κοινωνικό επίπεδο και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΤΕ ΤΟ. Σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε κοινωνική δήλωση οτι δεν ανέχεστε άλλες μαλακίες, θα βγάλουμε σε λίγο καιρό το δικό μας γραφικό το οποίο άν θέλετε τυπώνετε και κολλάτε όπου θέλετε σαν δήλωση οτι έχετε βαρεθεί τα λαμόγια, τους δοσύλογους, τους μικροαπατεώνες, τους εκμεταλλευτές του συστήματος και όλους όσους έφτασαν τη χώρα μας στον πάτο. Εγώ προσωπικά απο σήμερα δεν θα χαρίζω κάστανο, ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ αν δεν μου ζητάνε ευγενικά την σειρά μου..